نکاتی که پیش از شروع سفر باید بدانیم

راهنمای خیلی کاملِ سفر اربعین!

 

این روزا خیلی از آدم‌های دورمون راهی سفر اربعین‌اند. خیلی وقت نگذشته از زمانی که این حرکت چندان مرسوم نبود، اما الان نزدیکِ تاریخ اربعین که میشه، و حتی با ورود به محرم، می‌بینیم که آدم‌ها سعی می‌کنن برنامه کاری‌شونو هماهنگ کنن، بعضی از درس‌هاشونو کمی زودتر بخونن، و بعضی شب‌ها بیدار بمونن که اگه پروژه ناتمومی دارن به سرانجام برسونن تا با خیالِ آسوده از دنیا بتونن روزهای منتهی به اربعین رو در این حرکتِ بزرگ شرکت کنن؛ پیاده‌روی اربعین.

توی این چندسالی که این سفر معنوی خیلی باب شده و به قولِ خودمون، راهِ دسته، خیلی شیوه‌نامه‌ها توی فضای مجازی از سمت باتجربه‌ترها منتشر شده، تا تلفات رو کمتر کنه. توصیه‌هایی برای حفظ سلامتِ بدن، بستنِ کوله‌پشتی، و خریدِ قبل از سفر. اما اگه اطراف شما هم کسانی بوده باشند که در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده باشند، و اگه بعد از سفر درباره‌ش بهتون گفته باشن، حتما جمله‌هایی مثل این‌ها به گوشتون آشناست. «کاش فلان‌چیز رو هم بُرده بودم»، «اگر بهمان کار رو نمی‌کردم همه‌چیز بهتر پیش می‌رفت»، یا در جوابِ شما که ازشون می‌پرسید سفر چطور بوده، میگن «عالی بود، اما اگه اونجا اون اشتباه رو نمی‌کردم تکمیل می‌شد.»

چرا؟ چرا وقتی علاوه بر تجربه‌هایی که سینه‌به‌سینه و شفاهی بهمون رسیدن، به تجربه‌های هزاران آدم توی توییتر و اینستا دسترسی داریم، بازم چنین مسائلی برامون پیش میاد؟ چرا الان که علاوه بر اون پزشکی که هر خانواده یه‌دونه‌شو داره، به اینهمه توصیه پزشکی دسترسی داریم، بازم کاری می‌کنیم که باعث میشه دچار بیماری بشیم و به‌اندازه کافی نتونیم از سفرمون بهره‌مند بشیم؟

شاید یکی از دلایلش این باشه: آدم‌ها متفاوتن و یه نسخه عمومی برای همه‌شون کار نمی‌کنه. الان می‌خوایم سعی کنیم یه لیست از کارها و وسایل واجبِ سفر اربعین بنویسیم، و نکاتی درباره پیاده‌روی اربعین همراهِ هم به‌دست بیاریم، که تبدیل به نسخه شخصی شما برای راهی شدن به این سفر میشه و، بهتره یه جایی نگهش دارید چون ممکنه سال‌های بعد هم به دردتون بخوره!

 

وضعیت بدنی

 

شما قراره مسیری بین نجف تا کربلا، یعنی حدود ۸۰ کیلومتر رو پیاده طی کنید. این مسیر شامل ۱۴۵۲تا ستون، یا عموده. همون عمودهایی که همه ازتون می‌خوان یکی‌ش رو به نیت اون‌ها طی کنید، و، فاصله بین دو عمود، تقریبا ۵۰ متره. طی این مسیر، بسته به سرعت و میزانِ استراحتتون، ممکنه کمتر یا بیشتر طول بکشه. اما چیزی که مشخصه اینه که، باید طول مسیری رو طی کنید که احتمالا در زندگی عادی هرگز اونقدر راه نرفتید! اون هم با یک‌عالمه وسیله روی دوشتون. مهم‌ترین چیز درباره این موضوع اینه که، باید سلامتی‌تونو در طول سفر حفظ کنید. مسیر طولانیه، بنابراین اگر سابقه دچار شدن به بعضی دردهای عضلانی و استخوانی توی رفتامدهای روزانه‌تون دارید، قبل از شروع سفر حتما با پزشک مشورت کنید. این توصیه رو پشت گوش نندازید، چون وسطِ راه یقه‌تون رو می‌گیره و باور کنید یه درد کمرِ بی‌امان می‌تونه شما رو حتی از عمیق‌ترین حالات معنوی بیرون بکشه!

اما از بدیهیات بگذریم و برسیم به یکسری نکات جزئی‌تر. حتما متوجه شدید که بدنِ آدم‌ها، به‌تبع نحوه شکل‌گیری، رژیم غذایی و عوامل محیطی و ژنتیکی، واکنش‌های متفاوتی به مسائل مختلف داره. یه نفر بعد ۲۰ متر راه رفتن به نفس‌نفس زدن می‌افته و یکی اصلا می‌تونه کل ۸۰ کیلومتر رو یک‌سره بره، که البته این مورد نادره! یه نفر با دودقیقه موندن زیر تابش غیرمستقیمِ آفتاب، گرمازده میشه، و یه نفرِ دیگه بچه‌ی کویره و رفتامد زیر نور مستقیمِ خورشید، کار هرروزش. پس نکته اول اینه که، سعی کنید در معیارهای انتخاب همسفر، ویژگی‌های بدنی‌ش رو در نظر بگیرید. بهتره طوری اینکارو بکنید که نه بخواید منتظرِ کسی بمونید، و نه کسی رو منتظر نگه دارید.

به تبعِ شرایط بدنی متفاوت، چیزهایی که باید توی کوله‌پشتی‌تون جا بدید هم متفاوت میشن. اما یه چیزی مشترکه، اون هم اینه که به‌هرحال کوله‌تون باید سبک، و در عین حال مقاوم باشه. به‌هیچ‌عنوان یه کوله که خودش یک تن وزن داره، برای پیاده‌روی اربعین انتخاب نکنید! هرچقدر هم جادار و مقاوم و خوش‌رنگ و ضدّ آب باشه و به استایلتون بیاد! ضمنا، کوله‌ای که تعداد زیپ‌های بیشتری داره، حتما بیشتر به کارتون میاد. چون دسترسی رو آسون‌تر می‌کنه. برای پیداکردن یه ضدّ آفتاب مجبور نیستید کل کوله‌تونو یک بار بریزید و جمع کنید. این از نکته مشترک! و اما، اینجا مسیرها از هم جدا میشه. و اینکه شما بدونید کدوم رو باید انتخاب کنید، بستگی به شناختِ شما از بدنتون داره.

 

یک نکته مهم:

در ارزیابی توانایی بدنی‌تون قبل از شروع سفر، به‌هیچ‌عنوان، اغراق نکنید!

 

این موضوع باعث میشه ادامه‌دادن مسیر براتون غیرممکن، یا سخت بشه. چون شرایط هیچوقت مطابق رویاهای ما نیست! کوله رو می‌بندی، یک بار روی دوشت می‌ندازی، و سعی می‌کنی کسانی که دوره‌ت کرده‌ن متوجه نشن چقدر برات سنگینه؛ و تازه می‌خوای ۸۰ کیلومتر هم باهاش بری! نکته مهم دیگه اینکه، همه‌چیز رو چندبرابر سخت‌تر، با احتسابِ خستگی و شرایط آب و هوایی در نظر بگیرید. معناش اینه که حتی کوله‌ای که در برخورد اول سنگین به نظر نمیاد، ممکنه تحت فشار شرایط و خستگی بلندنکردنی به نظر بیاد!

و اما مسئله اصلی، شناخت بدن.

این کاریه که شب قبل از سفر نمیشه انجامش داد. لااقل یکی-دوهفته‌ای قبل از سفر شروع به مشاهده دقیق رفتارهای بدنتون بکنید. بعضی چیزها رو از قبل می‌دونید، مثل مدت‌زمانی که بدون دچارشدن به دردِ کمر و پا، می‌تونید یک شئ سنگین رو حمل کنید، یا مقدار گرما یا سرمایی که می‌تونید تحمل کنید. سفر اربعین بیشتر یک راهپیماییه، و بهتره بیشتر از ظرفیت بدنتون برای رسیدن به کربلا، بهش فشار نیارید.

محتویاتِ کوله باید متناسب با وضعیت بدنی شما باشه، وضعیتی که طیّ یکی-دوهفته مشاهده و ارزیابی‌ش کردید. به‌هرحال، معمولا در مواقع اینچنینی، مجبور به تعیین اولویت‌ایم. اگر زود دچار کمردرد میشید، پس باید از بردنِ چیزهای آپشنالی مثل دوربین و شارژرش، یا لباس‌های متعدد صرف نظر کنید. حتما باید چیزی شبیه شالی که مردهای کُرد به کمرشون می‌بندن، همراه داشته باشید، که به کمرتون ببندید، و این اگر می‌دونید که حتما دچار کمردرد خواهید شد، ضروریه. ممکنه فردی باشید که با کوچک‌ترین آلودگی، دچار دل‌درد و مسمومیت میشه؛ گرچه در طی سفر خدمات سلامت ارائه میشه اما حالا که تا اونجا رفتید، بهتره سعی کنید دچارش نشید، بنابراین، حتما یه صابون کوچیک، از اون‌ها که مشابه‌ش رو توی هتل‌ها دیدید، همراهتون داشته باشید. اگر تعریق بدنتون زیاده و همزمان کمی اضافه وزن هم دارید، حتما باید این رو در نظر بگیرید که در این سفر ممکنه نتونید به‌خوبی حمام کنید، و این باعث میشه مکان‌هایی مثل زیر بغل، مستعد بروز قارچ بشن، پس یا با یک پزشک مشورت کنید، یا به وسایلِ کوله‌تون پارچه کوچکی رو اضافه کنید که بتونید تعریقتون رو کنترل و خشک کنید. اگر از خودتون سابقه یبوست‌هایی که دست از سر آدم برنمی‌دارند سراغ دارید، فراموش نکنید حتما، حتما قبل از سفر به پزشک مراجعه کنید، و البته، قبل از هر آجیل و خوراکی دیگه‌ای، برگه زردآلو همراهتون داشته باشید. بااین‌حال، می‌دونید که بروزهای مشابه بدن، می‌تونن علت‌های متفاوتی داشته باشن. اینجاست که باید به توصیه طلایی قبل، یعنی شناختنِ بدنتون برگردید، برگه زردآلو ممکنه برای شما کار نکنه! پس حتما، و حتما، برای رفع این مشکل چیزی با خودتون ببرید که امتحانشو برای خودتون پس داده باشه.

اگر سردردهای میگرنی جزئی از زندگی عادی‌تون هستند، می‌دونید که باید از خستگی، گریه زیاد و گرسنگی طولانی دوری کنید. هرزمان احساسِ خستگی کردید استراحت کنید، به چشم‌هاتون استراحت بدید، و حتما چیزهایی که مدت زیادی شما رو سیر نگه می‌دارن، مثل بادوم زمینی، همراهتون داشته باشید. (از مصرفِ زیادِ بادوم زمینی خودداری کنید.)

اگه دچارِ سینوزیت هستید یا زود سرما می‌خورید، حواستون به سوزی که صبح‌هنگام وجود داره باشه. پیشانی‌تون رو با یک روسری ببندید. از همون برای خشک کردنِ عرق هم می‌تونید استفاده کنید.

آخرین توصیه، که خیلی اهمیت داره اینه: از مدتی قبل از شروع سفر، سعی کنید نحوه ایستادن و راه رفتنتون رو تصحیح کنید. خمیدگی بیش از حد به جلو، که با قرارگرفتن تحت تاثیر وزنِ کوله‌پشتی بیشتر هم میشه، راه رفتنِ اشتباه، و خلاصه از این قبیل مسائل، ممکنه در مسیر طولانی پیاده‌روی باعثِ دردی بشه که از زندگی سیرتون کنه!

این‌ها نمونه‌هایی بود از اینکه چطور باید طبق شناختی که از بدنِ خودتون دارید، و نه توصیه‌های عمومی، برای اربعین کوله‌پشتی ببندید. یادتون باشه، گرچه معمولا ۸۰ کیلومترِ نجف تا کربلا رو، از ۱۶ تا ۱۸ صفر، یعنی حدود ۳روز میرن، اما شما باید به شرایطِ بدنی خودتون دقت کنید. اگر متوجه دردِ غیرعادی شدید، مسیر رو ادامه ندید؛ پیاده‌روی اربعین یک حرکت جمعی و یک راهپیماییه، و شما تا همین‌جاش هم جزئی از این حرکت بزرگ بودید.

 

 

خوراکی‌ها

 

احتیاج به گفتن نداره که یکی از مشخصه‌های بارز پیاده‌روی اربعین، موکب‌هان. محبین حسین (ع)، هرسال به‌شکل خودجوش برای زائرها غذا، چای، نوشیدنی‌های دیگه و جای خواب تأمین می‌کنن. بنابراین، لازم نیست با خودتون غذای خاصی ببرید. اما بازم باید به چندتا نکته دقت کنید.

1. همراه بردنِ مولتی‌ویتامین و مصرفش، می‌تونه بهتون کمک کنه بهتر سرِ پا بمونید.
2. می‌تونید چندتا دونه لیمو ترش، با خودتون ببرید، و اگر احساسِ مسمومیت کردید توی یک لیوان آب جوش که در تمام مسیر وجود داره، حل کنید، و بخورید. ممکنه این موضوع شما رو دچار ضعف کنه، پس چیزهایی مثل کشمش، بادوم زمینی، و از این دست چیزها همراهتون داشته باشید که ضعفتون رو به طور موقت رفع کنه.
3. اگر ترس این رو دارید که لیموها خراب بشن، می‌تونید مقداری پودر زنجبیل با خودتون ببرید. زنجبیل معمولا التهاب معده رو کم می‌کنه و به کاهش درد و حالت تهوع کمک می‌کنه. پودر زنجبیل رو توی آب جوش بریزید و میل کنید. قبلا مطمئن شده باشید که به این ماده غذایی حساسیت ندارید.
4. اگر حس کردید دچار مسمومیت شدید، ترجیحا از غذای موکب‌ها استفاده نکنید. علتش این نیست که ممکنه آلوده باشن، علتش اینه که در زمان مسمومیت حساسیت شما بیشتر میشه و هر ماده غذایی نامناسبی می‌تونه حال بدتون رو تشدید کنه.
5. سعی کنید تا حد امکان مسکن استفاده نکنید. اما اگر مطمئن بودید دردتون نشون‌دهنده وضعیت بحرانی نیست، از مسکنی که همراه دارید استفاده کنید.
6. یه مقدار خاکشیر همراه خودتون ببرید. وقتی بطری آبتون رو پر می‌کنید خاکشیر توش بریزید. این کار باعث میشه هیدراته بمونید و با احتمال کمتری دچار گرمازدگی بشید.
7. میوه! میوه‌ باعث میشه در طول سفر نشاط بدنتون از بین نره. علاوه بر اون بخشی از آب بدنتون رو هم تأمین می‌کنه. سعی کنید میوه‌هایی با خودتون ببرید که پوست ضخیم‌تری دارن. اینجوری میوه‌ها دیرتر خراب میشن و مدت طولانی‌تری قابل استفاده‌ن.

 

اگر کودک همراه خودتون می‌برید

 

شرایط سخت پیاده‌روی اربعین می‌تونه بچه‌ها رو کلافه یا مریض کنه و قبل از اون کاری کنه که به جای بهره‌مندی از سفرتون، مدام درحالِ برآورده کردن نیازهای کودکتون باشید. اما با توجه به شناختتون از کودکتون، و بعضی تمهیدات، شاید بتونید این سفر رو ساده‌تر کنید.

علاوه بر وسایل مورد نیاز کودک، که شامل یه کالسکه مناسب هم میشه، باید چیزهای دیگه‌ای رو در نظر بگیرید تا همراهی کودکتون تبدیل به یه خاطره بد برای خودش و شما نشه:

1. از قبل برای سرگرم کردنش فکر کنید. چندتا موسیقی کودکانه توی گوشی‌تون داشته باشید، کارتون‌های مورد علاقه‌ش رو توی گوشی ذخیره کنید که موقع توقف‌ها از بی‌قراری احتمالی‎ش کم کنه، و اسباب‌بازی‌های سبکی که دوستشون داره براش بیارید. ممکنه بچه‌ها بهونه اسباب‌بازی‌هاشونو بگیرن، یا بخوان همه اونا رو با خودشون بیارن؛ بنابراین از قبل سناریو/داستانی برای عدم حضورِ همه عروسک‌ها یا اسباب‌بازی‌ها طراحی کنید. مثلا اینکه ممکنه یکی از عروسک‌ها مدرسه داشته باشه، یا توی خونه کار داشته باشه!
2. از سالم بودن کالسکه مطمئن بشید.
3. و باز هم روسری نجات‌دهنده؛ یه روسری سبک با خودتون ببرید که موقع گرما کمی خیسش کنید و روی کالسکه بندازید. این باعث میشه بچه گرمازده نشه.
4. البته که پماد سوختگی رو فراموش نمی‌کنید!
5. خوراکی‌های سبک مورد علاقه بچه‌ها، مثل پاستیل و پاپ‌کورن، بعضی وقت‌ها می‌تونن برای آروم کردن بچه‌ها خیلی کمکتون کنن.

 

وسایل لازم

 

1. کیسه خواب.
2. سفر اربعین معنی‌ش این نیست که می‌تونید مسواک نزنید! پس مسواک و خمیردندون رو فراموش نکنید.
3. لباس زیر نخی همراه خودتون ببرید، مخصوصا خانوم‌ها.
4. پماد سوختگی.
5. شارژر. این یکی رو مطمئنم فراموش نمی‌کنید.
6. با کمبود پریز مواجه خواهید شد. بنابراین می‌تونید یه سه‌راهی کوچک به قیمت بسیار ناچیز بخرید و اینجوری همیشه به پریز دسترسی خواهید داشت. البته الان همه یه پاوربانک دارن. اگر هم ندارید، ممکنه بتونید از یکی از نزدیکانتون قرض بگیرید.
7. باز هم تکرار می‌کنم: روسری نجات‌دهنده!
8. اگر می‌دونید با پیاده‌روی طولانی‌مدت دچارِ گرفتگی عضلانی میشید، قبل از سفر با یک پزشک مشورت کنید. احتمالا قرصی بهتون میده که عوارض پیاده‌روی رو کم می‌کنه. اگر قبلا از قرص متاکارمابول استفاده کردید و مشکلی نداشتید، می‌تونید از اون استفاده کنید.
9. دمپایی؛ برای استفاده از سرویس بهداشتی.
10. قرص سرماخوردگی.
11. مولتی ویتامین! برای اینکه قوای از دست رفته رو بهتون برگردونه.
12. اگر نسبت به تمیزی جای خوابتون وسواس دارید، یه ملافه سبک توی کوله‌تون جا بدید که روی بالشتون بکشید.
13. کتاب کوچک دعا.

 

 

در آخر باید نکته طلایی رو باز هم یاداوری کنم. شناختِ بدنتون قبل از شروع سفر. اربعین یک سفر معنویه، اما فراموش نکنید که معمولا در غیاب سلامت جسم، فرایندهای دیگه هم مختل میشن.

مراقب خودتون باشید و، سفرتون بخیر.